για τον φίλο Τάσο, της αγωνίας, της ανησυχίας, της έρευνας, του μη βολέματος, έτσι απλά πάει να συναντήσει τη γλυκιά του Αυγή!

Δύο λόγια αγάπης από μένα για τον φίλο Τάσο."Σήμερα θρηνεί η κώμη του Δοξάτου, για ένα άξιο παλικάρι, ένα μαχητή, ένα λεβέντη της ζωής, γιατί όπως ο ίδιος γλαφυρά περιέγραφε αγωνίστηκε κοντά στον πατέρα του και τη θαυμάσια οικογένειά του από μικρός. Έμαθε τις δυσκολίες της ζωής, γι’ αυτό και πάλεψε και όρθωσε το ανάστημά του σε όλες τις αντιξοότητες. Ονειροπόλος μα και δημιουργικός, πρωτοποριακός με λαμπρές σπουδές δούλεψε καινοτόμα με έμπνευση και φαντασία. 
Όραμά του η ανάπτυξη του τόπου. Σχεδιάσαμε μαζί τις δυνατότητες του Δήμου και της περιοχής από παλιά, ως ειδικός σύμβουλος τότε στην πληροφορική και στα προγράμματα. Δημιούργησε λίγο μετά το 2000 αφιλοκερδώς ιστοσελίδα με φόρουμ για διάλογο. Δούλεψα με αρκετή επιτυχία κοντά του. Δυστυχώς ήταν πολύ μπροστά και δεν μπορούσαν να τον παρακολουθήσουν οι άλλοι. Μάταια προσπάθησε να εμπνεύσει και τους «κρατούντες».
Στο πλευρό των αδελφών του και δεμένος πάντα μ’ αυτές αγωνιούσε, όπως όλοι μας για την πορεία του τόπου, μα και της χώρας μας.
Η γλυκιά σύζυγός του που τον ακολουθούσε πιστά, αγαπούσε κι αυτή και η οικογένειά της το Δοξάτο. Παντού πρώτη με την Ξανθή. Χριστούγεννα, Πάσχα, διακοπές, παρελάσεις, ως και μεγάλο μέρος του «Γολγοθά» της εδώ το πέρασε. Απόκριες και διασκεδάσεις με τα μουσικά ακούσματα του Αντώνη.
Τα παιδιά του δυο γνήσιοι Δοξατιανοί: Άφησε ο μικρός την υποτροφία σε κολέγιο της Θεσσαλονίκης (μετά τον άδικο χαμό της μανούλας του ) και ήρθε να φοιτήσει στο Γυμνάσιο Δοξάτου. Ο Δημήτρης, φοιτητής πια δούλευε παράλληλα με τον πατέρα στη Φάρμα και σήμερα, ως άξιος αγωνιστής και συνεχιστής του.
Ως υποψήφιος ο Τάσος τελευταία εμπνεύσθηκε από το δάσκαλό του στην Κρήτη και πάλεψε πάλι, όχι μάταια, αλλά αντρίκια για τις ιδέες και τα ιδανικά του.
Καμαρώναμε με την Ξανθή για τον ενθουσιασμό του, αλλά ξέραμε ότι πάλευε με τα «θηρία».
Σήμερα για τελευταία φορά στην αγκαλιά της γλυκιάς, και για όλους μας γλυκομίλητη και έναν καλό λόγο, μανούλα του και οδεύει για τα ουράνια, κοντά στον πατέρα του και στην πολυαγαπημένη του Αυγή.
Δυο αστέρια, δυο άγγελοι πιστοί που θα καθοδηγούν τα δύο τους αγόρια, μαζί με όλους εμάς όμως, που τούς το οφείλουμε ως κοινωνία αγάπης και αλληλεγγύης.Αιωνία η μνήμη του"!

τρεις μας έφυγαν για τα ουράνια μέσα σε πολύ λίγο χρόνο