και τα μεθεόρτια του πανηγυριού!

 

Πανηγύρι Δοξάτου

Μάιος 2022

Τριήμερες εκδηλώσεις που λάμπρυναν  τον τόπο μας μετά από δύο χρόνια που ίσχυαν τα περιοριστικά μέτρα!

Γιορτάζει ο Άγιος μας και πανηγυρίζουμε, γιορτάζει  ο στύλος της Ορθοδοξίας και (ιάπτειν ορχήματα)  αρχίζουν οι χοροί.

 Συμπίπτει μάλιστα το πανηγύρι μας και οι παράλληλες προεόρτιες εκδηλώσεις  με την παγκόσμια ημέρα χορού.

Έκφραση του σώματος και της ψυχής ο χορός. Με τον ίδιο ήχο του νταουλιού και του ζουρνά θα γίνει η παρέλαση των αλόγων.”Ίπποι αγέρωχοι, αναβάτες δεινοί καλπάζουν σθεναρά σε κούρσα αντοχής, που συνδέει το τέρμα του σήμερα με την αφετηρία του χθες, τη χαμένη πίσω από τα σύννεφα σκόνης του χρόνου. Ανάμεσα στο «τότε» και το «τώρα» το Δοξάτο τροχάζει σταθερά με τις μνήμες του ξέπλεκες στην πνοή των τεσσάρων ανέμων της ιστορίας»”.

Αυτήν την ιστορία των ιπποδρομιών προσπαθούμε χρόνια να καταγράψουμε, να φτάσουμε στα βάθη των αιώνων.

Οδηγός μας τόσα χρόνια τα αρχαιολογικά ευρήματα του Δοξάτου. Ο Θράκας ιππέας, το ανάγλυφο του Δοξάτου στο Αρχαιολογικό Μουσείο Δράμας. Τα λόγια μιας Γαλλίδας αρχαιολόγου, ως «οι αρχαιότερες ιπποδρομίες, αυτές του Δοξάτου». Και η επισήμανση του γνωστού λαογράφου κ. Γεωργίου Αικατερινίδη “από τον Θράκα ιππέα, στον έφιππο Άγιο και στις σύγχρονες ιπποδρομίες του Δοξάτου”.

Φώτισε τις άγνωστες πτυχές αυτής ιστορίας με την επιστημονική της εργασία η αρχαιολόγος και προϊσταμένη της Εφορείας Δράμας  κ. Βασιλική Πουλιούδη. Φίλοι και καλεσμένοι, εκπρόσωποι του Δήμου Δοξάτου είδαν με ιδιαίτερη χαρά την εμπνευσμένη και ειδική επιστήμονα, αλλά και αναπόλησαν το χθες  “στις ιπποδρομίες Δοξάτου στο διάβα του χρόνου” από την σ.εκπ/κό και τοπική σύμβουλο Μαρία Στυλίδου-Κωνσταντούδη. Προσφορά των επαγγελματιών Δοξάτου και ο πλούσιος μπουφές.

Από τον θράκα ιππέα, στα χρόνια των Μακεδόνων, στα βήματα του Αλεξάνδρου με τον Βουκεφάλα, στα Ελληνιστικά χρόνια, τα Ρωμαϊκά και μετέπειτα στα Βυζαντινά και στα νεότερα χρόνια. Κάλπασαν περήφανα άλογα  στην Εγνατία οδό όχι μόνο για στρατιωτικές επιχειρήσεις , αλλά και σοφοί, φιλόσοφοι, ευαγγελιστές και έμποροι βάδισαν στα βήματα του Αποστόλου Παύλου.

“Ο Παυσανίας μας αναφέρει για τον νέο Λάμπο τον Φιλιππήσιο που  κέρδισε σε αγώνισμα ιπποδρομίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες

«Τη χρονιά που ο Μ. Αλέξανδρος νικούσε στη Σογδιανή και Βακτριανή καλπάζοντας με το Βουκεφάλα και ο Λύκιος σταδιονίκης Πυθαγόρας νικούσε στα 128α Ολύμπια (328 πΧ), ένας ιπποτρόφος απ’ τους Φιλίππους στεφανωνόταν με κότινο για τη νίκη του στο τέλειο τέθριππον. Ο Παυσανίας περιγράφει το άγαλμα που έστησε ο... φίλιππος Φιλιππήσιος στην Ολυμπία κοντά σε κείνο του Κυζικηνού πυγμάχου Ευάνθη [6.4.10: ΠΕΠΟΙΗΤΑΙ ΔΕ ΠΑΡΑ ΤΟΝ ΕΥΑΝΘΗ ΑΝΗΡ ΤΕ ΙΠΠΟΤΡΟΦΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΜΑ, ΑΝΑΒΕΒΗΚΥΙΑ ΔΕ ΕΠΙ ΤΩΙ ΑΡΜΑΤΙ ΠΑΙΣ ΠΑΡΘΕΝΟΣ. ΟΝΟΜΑ ΜΕΝ ΛΑΜΠΟΣ ΤΩΙ ΑΝΔΡΙ, ΠΑΤΡΙΣ ΔΕ ΗΝ ΑΥΤΩΙ ΝΕΩΤΑΤΗ ΤΩΝ ΕΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΙ ΠΟΛΕΩΝ, ΚΑΛΟΥΜΕΝΗ... ΥΠΟ ΤΟΥ ΟΙΚΙΣΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ]. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας οι Ιπποδρομίες είχαν τη μορφή του ανταγωνισμού μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων, ενώ έδιναν τη δυνατότητα στα Ελληνόπουλα να επιδεικνύουν τις αρετές τους στην ιππασία καθώς και την τεχνική και τη δεξιοτεχνία τους στο "κουμαντάρισμα" των αλόγων.  
Μεταγενέστερα, στην εποχή του Μακεδονικού αγώνα οι ιπποδρομίες του Δοξάτου ήταν το καλύτερο πρόσχημα για τη συνάντηση των οπλαρχηγών από την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας, με στόχο τον συντονισμό της δράσης τους στον αγώνα για την απελευθέρωση μετά από τη μακρόχρονη σκλαβιά”.
Ο μεγάλος κουσούς (διαδρομή αγώνα) είχε ως αφετηρία την Τούμπα, το Ντοξάτ Τεπέ. Κάτω από τη σκιά του Παγγαίου η Τούμπα, προϊστορικός πασσαλόπηκτος οικισμός, αλλά και προφανώς μετέπειτα ταφικό ιερό μνημείο που λατρεύεται το άλογο.

"Όλοι οι μεγάλοι πολιτισμοί στηρίχθηκαν στο άλογο. Σε όλους τους πολιτισμούς και τις ιστορικές περιόδους, η κατοχή ενός όμορφου, καλογυμνασμένου αλόγου ήταν δείγμα κοινωνικής ισχύος και προβολής. Η περιοχή του Παγγαίου, των Φιλίππων και η ευρύτερη περιοχή του ιππέα ήρωα, του Θράκα ιππέα, αγαπά το άλογο. Ο Θράκας ιππέας σε ορισμένους χώρους της Θράκης και της Μακεδονίας προσλαμβάνει την ιδιότητα τοπικού Θεού (ήρωας αρχηγέτης, ήρωας Αυλωνίτης) και εικονίζεται ως έφιππος ανδρείος πολεμιστής να σπένδει μπροστά σε ένα βωμό. 

 Λατρεύεται στα πανηγύρια της Άνοιξης ο Αι-Γιώργης, ο Αι-Θανάσης, λατρευόταν και ο μήνας Μάιος με Ανθεστήρια και Φλωράλια, και με αγώνες ιππικούς κάποτε.

Προστάτης και πολιούχος άγιος της μαρτυρικής κωμόπολης του Δοξάτου, ο Άγιος Αθανάσιος. Στύλος και υπέρμαχος της Ορθοδοξίας.   Η σχέση του αλόγου με τον Δοξατιανό υπήρξε μοναδική. Σύντροφος και φίλος από πολύ παλιά σε όλες τις αγροτικές εργασίες, αλλά και στις μεταφορές, στο εμπόριο, στον πόλεμο και στην ψυχαγωγία. Ως πολύτιμος βοηθός του Δοξατιανού, το άλογο χρησιμοποιήθηκε επί αιώνες για την εκτέλεση αγροτικών εργασιών, όπως ο αλωνισμός, η άροση, η κτηνοτροφία. Είναι αυτό που θα δώσει την κίνηση στους μυλόλιθους για το άλεσμα δημητριακών και θα κινήσει το γεράνι για την άντληση νερού από το πηγάδι.  Άλογο είχαν και οι μύλοι του Παπουτσή που το πρωί άλεθαν το σιτάρι και το βράδυ παρήγαγαν ηλεκτρικό ρεύμα! Μεγάλο δώρο για τους κατοίκους που το απολάμβαναν πολύ νωρίτερα, από το 1927 σε σχέση με άλλα μέρη. Άλογο μετέφερε και το χώμα από Σερνή –Μπουνάρ για να γίνουν και τα κεραμίδια και τα τούβλα της επιχείρησης Μαυρομιχάλη και Μαλέα.

Πρωταγωνιστής είναι το ίδιο και στην αμπελουργία,  τόπος έφορος ο κάμπος των Φιλίππων και συνδεδεμένος από την αρχαιότητα όχι μόνο με την αμπελουργία, αλλά και με διάφορα δρώμενα της λατρείας του Διονύσου.

Εκστασιασμένοι οι μύστες του Βάκχου, προσπαθούν να ξυπνήσουν τη φύση με κάθε μέσο για να ξεκινήσει το όμορφο έργο της βλάστησης και της δημιουργίας. Τα ίδια αισθήματα νιώθει και ο αναβάτης, όταν καλπάζει  και μάλιστα όχι με ένα ξένο άλογο, αλλά μ’ αυτόν τον σύντροφο του,  το αναπόσπαστο  κομμάτι του εαυτού του, που του εμπνέει μοναδική διάθεση  ελευθερίας, για έναν αχαλίνωτο καλπασμό. 

Τα ποδοβολητά των αλόγων, το χλιμίντρισμα τους, οι ατέλειωτοι  ήχοι του ζουρνά και του νταουλιού θα σύρουν τους Δοξατιανούς στην αυλή της εκκλησιάς για τον τρανό χορό.  Απαραίτητη προϋπόθεση για το ξύπνημα της φύσης για την καλή σοδιά, τα μπερεκέτια το μαξούλι.

Από τα παλιά είχαν και συνήθειες που απέτρεπαν το μάτιασμα των αλόγων. Μετά τις κούρσες, οι συγγενείς και οι φίλοι του νικητή τρέχουν, μόλις τερματίσει το άλογο, να σπάσουν ένα αυγό στο μέτωπό του για να μην το πιάσει το ... κακό μάτι, να βάλουν το χαϊμαλί με τα δόντια αγριογούρουνου ή τις χάντρες ή να σταυρώσουν στο μέτωπο του αλόγου κόκκινη μπογιά".

Εξάλλου οι νικητές έμπαιναν στο χωριό ως ολυμπιονίκες που έκαναν τον θρίαμβο τους! Γι’ αυτό και τα έπαθλα της δόξας τα έδιναν με τιμές στο ηρώο και μνημείο της θυσίας των Δοξατιανών κατά τη  συμμετοχή τους στους αγώνες του Έθνους και στο μεγάλο ολοκαύτωμα  του 1913! Πιθανόν να υπήρχε εκεί παλιότερα και άλλο ταφικό μνημείο ή κάποιο σύμβολο.

“Ως ολυμπιονίκες λοιπόν οι νικητές, γι’ αυτό και τιμάται πάντα η μεγάλη Ολυμπιονίκης του Δοξάτου η Άννα Κορακάκη. Φίλιππος Δοξατιανός ο Τάσος Κορακάκης, παιδαγωγεί και προπονεί τα παιδιά του με το φίλιππο πνεύμα του Δοξάτου.

Οι  ιπποδρομίες στο Δοξάτο είχαν άμεση σχέση με την εργασία των κατοίκων και τη φυσιογνωμία της περιοχής. Καπνοπαραγωγικό χωριό από την εποχή του μεσοπολέμου μέχρι και το 1967 περίπου, το Δοξάτο είχε 1200 άλογα, (κάποτε και επιστρατευόμενα), που στην πλειοψηφία τους ήταν "εργαλεία" της δουλειάς των κατοίκων, ενώ ανάλογος αριθμός αλόγων υπήρχε και στα γύρω χωριά.   

Η 2α Μαΐου, ημέρα διεξαγωγής των ιπποδρομιών, ήταν μια μέρα ορόσημο για το Δοξάτο. Ήταν η τελευταία γιορτή πριν από την έναρξη ενός μεγάλου κύκλου εργασιών, πριν από το ξεκίνημα του μόχθου της καπνοφυτείας και στη συνέχεια της καπνοκαλλιέργειας. Ήταν η τελευταία γιορτή για τους κατοίκους του Δοξάτου και τα άλογα τους, τα οποία ήταν η κύρια καλλιεργητική "μηχανή" για τους καπνοπαραγωγούς.  Όταν αρχίζουν να μειώνονται τα αγροτικά άλογα ιδρύεται ο Ιππικός Σύλλογος Δοξάτου (1982) και οι φίλιπποι Δοξατιανοί, φέρνουν άλογα από τον Ιππόδρομο! Ένας άλλος κύκλος αρχίζει, Σε μια άλλη εποχή με στάβλους του Βουλγαρίδη, του Μάλιου, άλογα του Θεοφανίδη και πολλών άλλων. Αλλάζει και διαδρομή, στον χώρο του σημερινού Ιπποδρόμου στον χείμαρρο Δοξάτου. Το ίδιο συνέβαινε και στην αρχαιότητα! Στις όχθες ποταμών και χειμάρρων ασκούνταν στην ιππική τέχνη.   Ακάματοι οι Δοξατιανοί διατήρησαν ακόμη και τις ρίψεις με το λιθάρι. Δυο λίθοι της άθλησης των γυμνασιόπαιδων κοσμούν τις συλλογές στο Πνευματικό Κέντρο.

Σήμερα όμως διατηρούνται πολλά στοιχεία και των εθίμων, από τα ομορφότερα που συνδυάζουν και την προβολή του θριάμβου, της παρέλασης είναι η βραδινή παρέλαση των αλόγων. Τα πιο ήσυχα σήμερα μάλλον (για τον φόβο των ατυχημάτων)  ή και αυτά που συμμετέχουν στις ιπποδρομίες, την παραμονή των αγώνων παρελαύνουν σε κεντρικό δρόμο του χωριού υπό τον ήχο του ζουρνά και του νταουλιού και φυσικά μπρος σε ένα ατέλειωτο πλήθος, που γνωρίζει πολύ καλά τι είναι διασκέδαση.

 Άρχοντες, όπως παλιά, οι φίλιπποι κάτοικοι του Δοξάτου που δύσκολα όλο τον χρόνο συντηρούν το άλογο, για τον παλιό κουσού και την σύγχρονη κούρσα, για ένα ταπί, ένα αρνί και τη μεγάλη δόξα.  Ανάμεσά τους και ο Γιώργος Χατζηδημητρίου που φιλότιμα, αγόγγυστα θα συνεχίσει αθόρυβα την δράση του για τις επόμενες εκδηλώσεις. Για πολλά χρόνια γινόταν  η ετήσια εκδήλωση των αστυνομικών στον Ιππόδρομο με χιλιάδες επισκέπτες για τα άλογα και όχι μόνο!

Μεγαλειώδης υπήρξε και το 2015 η ιππική διαδρομή στο πλαίσιο της Δραμοινογνωσίας με την στήριξη της φίλης Μπρίτας και του Γιάννη Σισμανίδη, του Λεωνίδα από το Δάτο και των πολλών φίλων του Δοξάτου από τον Βώλακα με μπροστάρη τον αγαπημένο φίλο και πρόεδρο Πασχάλη Μπόσκο και τα άλλα χωριά της Δράμας.

Ευλογεί ο προστάτης Άγιος για να  πάνε καλά τα καπνά, πλούσιο το μαξούλι για τους καπνοπαραγωγούς , αλλά και τις άλλες σοδειές. . από την Πρωτομαγιά άρχισε η διασκέδαση. Η μεγαλύτερη παρέα φέτος στου Απόστολου Θεοφανίδη. Όλοι μαζί μια παρέα με τους ζουρνάδες, τα προεόρτια με την επιμέλεια του Γιάννη Κουφού.

 Ο επισκέπτης θα δει στο Πνευματικό Κέντρο Δοξάτου τις μόνιμες εκθέσεις  ιστορικής φωτογραφίας των ολοκαυτωμάτων του Δοξάτου, της ακμής, της οικονομίας και της κοινωνικής ζωής.

Ακόμη  πλούσιο λαογραφικό υλικό όλα προσφορές των φιλοπρόοδων Δοξατιανών και  οι μόνιμες εκθέσεις έργων τέχνης  με την πλούσια βιβλιοθήκη. Παράδοση χρόνων,  εθελοντισμού και προσφοράς των φιλοπρόοδων κατοίκων του Δοξάτου και φίλων.

Στο Δοξάτο με τα αρχοντικά και τις επαύλεις, τον περικαλλή ναό και τα επιβλητικά εκπαιδευτήρια  ανθίζει η τέχνη , ο πολιτισμός, εμπνέουν οι μούσες για έναν αέναο χορό για την ανάταση σώματος και ψυχής.

Εσπερινός και αρτοκλασία στον Αι-Θανάση με τη συνοδεία της Φιλαρμονικής του Δήμου Δοξάτου και την φροντίδα των μελών του συλλόγου Συνταξιούχων ¨το ηρωικό Δοξάτο¨.

Εθελοντισμός και προσφορές των φιλότιμων κατοίκων της κώμης μας για να λάμψει και να αστράψει μέσα σε λίγες μέρες ο τόπος.

Να ετοιμαστούν τα κεράσματα των ημερών! Γεύσεις της Άνοιξης με αμπελόφυλλα, τζιγεροσαρμάδες, μπουμπάρι και φυσικά πίτες !

Εωθινό της πανήγυρης και τα σπίτια των «φιλίππων» Δοξάτου ανοικτά με πλούσια κεράσματα, ντόπιο τσίπουρο , κρασί και γεύσεις παραδοσιακές Δοξάτου. Κορυφώνεται το γλέντι κάθε χρόνο στον παραδοσιακό ξυλόφουρνο του Κώστα και στο φιλόξενο σπίτι του Νίκου και της Σουλτάνας Αλεξίου. Στης Αθηνάς και του Γιώργου πάντα υπάρχει κέρασμα. Στους μύλους, στο ξενοδοχείο, στου Ηλιάδη και στα άλλα μαγαζιά του Δοξάτου.

Για φέτος όμως φιλοξενία προσέφερε  η οικογένεια του προέδρου Κοινότητας Δοξάτου Διογένη Μάρκου. Μητέρα και σύζυγος επάξια συναγωνίστηκαν για όλη την προετοιμασία. Κοντά πάντα και ο σύμβουλος κοινότητας και συνεργάτης ο Νίκος Μάτσικας. Η συνέχεια της παράδοσης! Καμαρώσαμε τους νέους και σχεδόν όλα τα μέλη του νέου συμβουλίου του Ιππικού Συλλόγου , που με πολλή αγάπη συνόδευσαν τους μουσικούς και τον άξιο χοροδιδάσκαλο στην πρωινή γύρα! Πιστός στις παραδόσεις ο Γιώργος Θεοφανίδης χαρίζει κάθε χρόνο μεγάλο αρνί για τα άλογα!

Μαζί βέβαια και πολλοί  φίλοι του Δοξάτου χαρίζουν αρνιά  από τον Άγιο Αθανάσιο και τα άλλα χωριά.

Με πλήθος επισκεπτών έγιναν οι ιπποδρομίες Δοξάτου

Στη μνήμη πρώτα του πνευματικού μας πατέρα που επισκέφτηκε και έζησε μάλιστα το δρώμενο των ιπποδρομιών, γι’ αυτό και δεν υπήρχαν ζουρνάδες και το γνωστό κουσού χαβασί (τραγούδι για τα περήφανα άτια), Στη μνήμη του Σταύρου, του Λάνη, του φίλου γιατρού Γιώργου και του μπάρμπα Γιάννη του Ιπποδρόμου. Όλα αυτά τα χρόνια μέλη της οικογένειας Λάνη Σιδηρόπουλου προσέφεραν ανιδιοτελώς τις υπηρεσίες τους, με παράδειγμα τον Στάθη Κυριαζάκη!

Χρώμα αγώνων, γνώσης των αλόγων, των αναβατών και της ιστορίας των ανθρώπων και των χωριών που διοργανώνουν ιπποδρομίες έδωσε ο φίλος Γρηγόρης (Λάκης) από την Επανομή. Θύμισε και τα χρόνια που διδάχτηκαν πολλά αυτοί και πολλοί άλλοι από τους αναβάτες και τους ανθρώπους του Δοξάτου. Κοντά μας πολλοί άνθρωποι των αλόγων και των ιπποδρομιών που μας τους σύστησε ο Γρηγόρης. Παλιοί πρόεδροι του ιππικού συλλόγου Δοξάτου. Και σύσσωμο το νέο συμβούλιο έδωσε την καλύτερη παρουσία στα δρώμενα όλων των ημερών. Πρωινό γλέντι στον πεζόδρομο, στο ξενοδοχείο Αλέξανδρος, στο Πνευματικό Κέντρο με περισσή φιλοξενία από τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου με τη μουσική πάντα της Τζουμαγιάς , αλλά και του Γιάννη Κουφού με τον ακούραστο, συνοδοιπόρο και συνταξιδευτή Κωσταντή Βλαχογιάννη.

Ο Γιώργος Θασίτης βρίσκεται  κοντά πάντα στον Ιππόδρομο και στα άλογα, Παλιοί πρόεδροι και φίλιπποι και οι απονομές από τους προέδρους των άλλων συλλόγων του Δοξάτου μαζί με τους εκπροσώπους της Πολιτείας και του Δήμου. Χαιρέτισε και ο φίλος και βουλευτής της Δράμας Θεόφιλος Ξανθόπουλος και  φίλος του Δοξάτου και βουλευτής Σερρών.

Η φροντίδα των αλόγων σήμερα

Το να έχεις κάποιος στην κατοχή του ένα άλογο ιπποδρομίου δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Το κόστος συντήρησης του είναι αρκετά μεγάλο. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα δαπανηρό χόμπι και ταυτόχρονα ιδιαίτερα μαγευτικό και γοητευτικό. Την περίοδο των ιπποδρομιών οι ιδιοκτήτες των αλόγων φέρνουν επαγγελματίες αναβάτες για τη διεξαγωγή των ιπποδρομιών, γεγονός που επιβαρύνει ακόμη περισσότερο το κόστος. Παράλληλα το άλογο για να έχει μια καλή απόδοση χρειάζεται συγκεκριμένη προετοιμασία η οποία γίνεται από ειδικούς. (παλιότερα όπως μας διηγείται ο Γιώργος Θεοφανίδης γινόταν το ικμάνι. Ξεκούραση από τις αγροτικές δουλειές και ιδιαίτερη φροντίδα, για ικμάδα προφανώς) Αναβάτες και άλογα είναι δύο αθλητές που για να έχουν ένα καλό αποτέλεσμα χρειάζεται να έχουν μεταξύ τους μια άριστη σχέση, η οποία αποκτιέται με τη συχνή επαφή και φροντίδα.

Τα άλογα του Ιππικού Συλλόγου Δοξάτου συμμετέχουν πέρα από την ετήσια εκδήλωση στις 2 Μαΐου και σε ιπποδρομίες στην Επανομή Θεσσαλονίκης,  στη Νιγρίτα Σερρών και κατά καιρούς και σε άλλα γνωστά μέρη.

Παλιότερα παρήλαυναν και στις εθνικές επετείους. Άλογα και αναβάτες υποδέχθηκαν και την ολυμπιακή φλόγα το 2004 στην είσοδο του Δοξάτου. Εκδόθηκαν κάρτες και γραμματόσημα. Έγιναν μουσαμάδες με φωτογραφικό υλικό για να το απολαμβάνουν και να μαθαίνουν οι μικροί μαθητές το Λάνη, τις ιπποδρομίες και την ιστορία των αλόγων, Καινοτόμα προγράμματα υλοποιήθηκαν με τη βοήθεια του προέδρου Κοινότητας Δοξάτου Νίκου Αλεξίου και της Ανατολής Γιαννάκη και της π. αντιδημάρχου Μαρίας Στυλίδου Κωνσταντούδη και πρωταγωνιστή τον φίλιππο Δοξατιανό Γιώργο Χατζηδημητρίου.  Εισηγήσεις για τη θεραπευτική Ιππασία από τη Μαρία Λίγκα. Αλλά και τιμή στον Λάνη Σιδηρόπουλο με την παρουσία του γιου του γιου του Στάθη. Οι ιπποδρομίες του 2006 έγιναν υπό την αιγίδα της Φιλίππου Ένωσης και την παρουσία του Μιχάλη Λογοθέτη με τις ενέργειες του αείμνηστου Σταύρου και την κοπιαστική εργασία της Ευανθίας Γιαννάκη που με τον πρόεδρο και όλα τα μέλη του Ιππικού Συλλόγου ανέδειξαν τον Ιππόδρομο πέρα από τα τοπικά μας όρια,  Όλοι οι δήμαρχοι πάντα στήριζαν και χρηματοδοτούσαν το πανηγύρι και τις ιπποδρομίες. Υπουργοί όπως ο Γιώργος Ορφανός και ο Γιάννης Ιωαννίδης. Επισκέφτηκαν και απήλαυσαν τις Ιπποδρομίες άνθρωποι του αθλητισμού, του πνεύματος και του πολιτισμού. Στήριξαν και οικονομικά η οικογένεια Θεοτόκης Δολαψή. Σήμερα κάνει αγώνα για τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών αγώνων στην Ελλάδα! Φίλιππο και Ολυμπιακό πνεύμα διαπνέει τους κατοίκους Δοξάτου. Καθιερώθηκαν Φιλίππεια, γιατί στο Δοξάτο όλοι οι σύλλογοι, αθλητικοί και μουσικοί φέρουν το περήφανο όνομα του ΦΙΛΙΠΠΟΥ. Σε άριστη σχέση με τον ΣΕΓΑΣ διοργανώνεται πάντα με επιτυχία ο ανώμαλος δρόμος της περιφέρειας.

Ευχαριστίες στον αντιπεριφερειάρχη Δράμας, στο Δήμαρχο και στους αντιδημάρχους του Δήμου Δοξάτου. Και στη ΔΗΚΕΔΗ Δοξάτου για την οικονομική στήριξη. Στον ακούραστο τεχνικό Κώστα Χαρίση, στα ΜΜΕ που όλα αυτά τα χρόνια κατέγραψαν και πρόβαλαν το μοναδικό για την περιοχή δρώμενο και έθιμο. Και φυσικά στο ΣΤΑΡ Δράμας σήμερα, Σε όλους τους εθελοντές, με τα μέλη των συλλόγων που προσέφεραν γεύσεις από τις περήφανες και προκομμένες γυναίκες του τόπου. Τον πρόεδρο και τα μέλη του Ιππικού Συλλόγου και φυσικά τους φίλους όχι μόνο το Δοξάτου, αλλά της ευρύτερης περιοχής που αγαπά το άλογο  και τις ιπποδρομίες, ένα ξεχωριστό, κοπιαστικό και περήφανο άθλημα που προσδίδει αρχοντιά σε ιδιοκτήτη και αναβάτη και σε κάθε θεατή που θα απολαύσει θέαμα, γνωρίζοντας όμως ότι θα είναι και ιδιαίτερα κοπιαστικό!

 Τα μέλη του Ιππικού Συλλόγου Δοξάτου  οι Φίλιπποι!

Ζαγοράκης Γρηγόριος

Γιαννάκης Ξενοφών

Αγγέλου Φωτεινός

Μόσχου Βενετία

Γιουργοτόπουλος Γεώργιος

 

Για  τον πρόεδρο Κοινότητας Δοξάτου Διογένη Μάρκου

 και τα μέλη Κοινότητας Δοξάτου :  Γεροστάθης Αντώνιος , Μαρία Στυλίδου-Κωνσταντούδη, Νικόλαος Μάτσικας, Δεληολάνης Αθανάσιος, Αγγέλου Φωτεινός και (Καρκατζέλης Α).

 η εκπρόσωπος Μαρία Στυλίδου Κωνσταντούδη