Νέα του Δοξάτου: ψάχνοντας για αναμνήσεις τώρα πια!

για τις τελευταίες παλιές του Δοξάτου! γεννημένη στο Δοξάτο το 1928 από πρόσφυγες πόντιους γονείς! Έζησε χρόνια και όμορφα δημιουργικά, αλλά με πικρές διηγήσεις της προσφυγιάς! Η μάνα Μαρία με τα προσφυγικά τραύματα της γέννας στο καράβι (Αρκαδία) το αεροβάπτισμα και ο θάνατος της μικρής Αρκαδίας! Υγρός τάφος για να μην τους ρίξουν στα λοιμοκαθαρτήρια! Και έρχονται στο Δοξάτο! Δημιουργικοί και εργατικοί προκόβουν και δημιουργούν! Κοριτσάκι μικρό αγόραζε εφημερίδα για τον Βενιζελικό πολιτικό που βρήκε καταφύγιο και σωτηρία στο φιλόξενο τους σπίτι! Μάρτιος 1935! Ηλίας Γαϊτανάρος πρώην νομάρχης Σερρών~ Ιερείς, απλός κόσμος όλοι έβρισκαν φιλοξενία στο φτωχικό της οικογένειας! Και στα νεότερα χρόνια τσελιγγάδες με τα μεγάλα κοπάδια όταν κατέβαιναν στα χειμαδιά διανυκτέρευαν στο σπίτι στη χειμάρρα. Νοικοκυραίοι σε απόγνωση που ζητούσαν μια στέγη, ένα απάγκιο η Βαγγελίτσα παραχωρούσε τα κλειδιά! Η κατοχή στιγμάτισε την οικογένεια! με διώξεις και αρπαγές από Βούλγαρους και Έλληνες επιτήδειους! Περιπλανιόταν για μέρες στα βουνά μετά τη σφαγή του Δοξάτου το Σεπτέμβρη του 1941και ήρθε η εξορία! άλλη μια φορά πρόσφυγες στην Κατερίνη. Βίωσαν τον εμφύλιο στην πιο δύσκολη μορφή του! Μεγάλωναν ορφανά και είχαν αγώνα επιβίωσης! στο τέλος του πολέμου επιστρέφουν στο Δοξάτο και αρχίζει άλλος αγώνας ορφάνιας! Μαθαίνει γρήγορα τη δύσκολη "ανδρική" τεχνική της δεματοποίησης του καπνού. Η πρώτη πτυχιούχος μαία του Δοξάτου με 13.000 γεννήσεις τη διαλέγει για νύφη στον αδελφό της. Όμορφος, μορφωμένος και άγιος άνθρωπος! Μια όμορφη οικογένεια! Αλλά η Ευαγγελία συνεχίζει να παίζει με τη νεολαία! Η αυλή γεμάτη παλικάρια και κορίτσια! παίζουν τυφλόμυγα, κουτσό, μηλάκια! Και εμείς με τη γιαγιά μας απορούσαμε! Τι παντρεμένη γυναίκα είναι αυτή! Να παίζει με τα παιδιά! Σήμερα όλοι της γειτονιάς αυτό θυμούνται! Το παιχνίδι, την ανεμελιά και τα όμορφα ευτυχισμένα χρόνια! κι έρχεται η ξενιτιά της Γερμανίας! Αλλά εμείς στο Δοξάτο! για το Σχολείο! Τα "ορφανά" και το βλέμμα συμπόνιας! Η Θεσσαλονίκη στα όμορφα χρόνια της δεκαετίας του '70 για σπουδές ! και άλλη μια όμορφη περίοδος κι εδώ! Ταξίδια, εκδρομές , θέατρα και μια ωραία εποχή! Η Ελπίδα κάνει οικογένεια στις Σέρρες ο πατέρας ανά 15 χρόνια είναι " πρόσφυγας, μετανάστης"(Ρωσία-Κύργια-Δοξάτο_Γερμανία και Θεσσαλονίκη). αλλά δημιουργικός και ευτυχισμένος! Να μην μας λείπει τίποτα Ταξίδια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό! μεγάλο προσκύνημα στον Πόντο! Η μάνα και στους Αγίους Τόπους! Προσκυνήτρια και βάπτισμα! Τα εγγόνια και οι σπουδές στη Θεσσαλονίκη! Φοιτητές και οι παππούδες ! Η γιαγιά στο Πανεπιστήμιο , στην Οδοντιατρική για να κάνει την άσκηση και την πρακτική η εγγονή!Τρία εγγόνια και ένας άγγελος από το Ναύπλιο!Ο από μηχανής Θεός! όχι! ο επίγειος άγγελος για να φέρει τη λύτρωση και τη σωτηρία στην αγαπημένη γιαγιά! κι άλλοι δυο εγγονοί που γέμισαν δισέγγονα την αυλή της Βαγγελίτσας! Να παίζει πάλι μπάλα και να φωτογραφίζεται με τα παιδιά! Και στο τέλος ψάχνει και αναζητεί την "τρίτη" κόρη την Κούλα! Και όλες τις φίλες και γειτόνισσες! Γιατί τις μάθαινε παιχνίδια δημιουργικά, σχολίαζαν πάντα την επικαιρότητα και βαθιά πολιτικοποιημένες! Οι φωτογραφίες της οικογένειας κοσμούν τα όμορφα λευκώματα του τόπου μας! Ο συμμαθητής Μιχάλης την αποχαιρέτησε με την ποντιακή λύρα! Οι γιατροί έκαναν ό, τι μπορούσαν ! και ο καλός Θεούλης την πήρε κοντά του! γιατί όλο έλεγε! Με ξέχασε ο Θεός!